Mosler Proposals for India

Proposals for India

February 20, 2024

A Deadly Ignorant Fraud of Economic Policy - The Federal Government must raise funds through taxation or borrowing in order to spend

 

The belief that the federal government must raise funds through taxation or borrowing in order to spend is one of the most pervasive—and damaging—myths in modern economics. This misconception has crippled governments’ ability to address critical issues like poverty, unemployment, and inequality.

The truth, as revealed by Warren Mosler of Modern Monetary Theory (MMT) , is simple yet transformative:

"The federal government can always make any and all payments in its own currency, no matter how large the deficit is, or how few taxes it collects."

This revelation, which emerged in the early 1990s, emancipated fiscal policy from artificial constraints. It shifted power back to elected governments, freeing them from the dominance of central bankers. Unfortunately, this shift has gone largely unrecognized, even by policymakers. Why? Because central bankers, reluctant to surrender their prestige and influence, have failed to communicate this paradigm shift to the public. The result? A collective failure to realize the monumental potential of our modern monetary system.

The Promise of the Modern Monetary System

Under the previous gold-backed currency regime, money creation was limited by gold reserves. Governments had to collect taxes or borrow to fund spending, creating an illusion of financial scarcity. But today’s non-convertible, floating exchange rate fiat currency system has no such limitations. There is:

• No commitment to convert currency into gold on demand.
• No need to protect the currency in foreign exchange markets (since exchange rates float).
• No requirement for gold reserves to back new currency issuance.

This means the federal government can issue new money to fund expenditures without relying on taxes or borrowing. Taxes, in this system, serve a different purpose: they regulate demand, reduce inequality, and maintain the value of the currency—not to "fund" government spending.

The Unfulfilled Potential

With this newfound freedom, we could solve every economic challenge faced by our citizens: poverty, unemployment, inequality, climate change, and more. Yet, instead of embracing this opportunity, we continue to operate under outdated assumptions about fiscal responsibility. We treat deficits as inherently bad, impose unnecessary austerity measures, and fail to invest in public goods that could transform lives.

The key to unlocking this potential lies in understanding two fundamental principles:

1. Money Supply Matters : Adequate money supply and circulation are essential for economic activity. Without sufficient currency in circulation, transactions stall, businesses fail, and unemployment rises. Demonetization in India serves as a stark reminder of what happens when money is abruptly removed from circulation.
2. Real Resources Are the Limit : The only constraint on government spending is the availability of real resources (e.g., labor, materials). If the economy has idle capacity, the government can safely spend to employ people and boost production. However, if spending exceeds available resources, it risks inflation—a risk that must be managed carefully.

Taxation and Federal-State Relations

In a fiat currency system, the federal government is the sole issuer of currency, while state governments are users of that currency. This distinction has profound implications for fiscal policy:

1. Taxes Are Not Revenue for the Federal Government : For the federal government, taxes reduce the money supply rather than fund expenditures. Since the federal government can issue currency at will, it does not rely on tax revenue to spend.
2. States Need Revenue to Spend : Unlike the federal government, states cannot issue currency. They depend on tax revenues and federal transfers to fund their expenditures. Therefore, all tax revenues collected from a state should be returned to that state to ensure it has the resources needed for development.
3. Empowering High-Contributing States : For example, states like Tamil Nadu, which contribute significantly to national tax revenues, could achieve far greater social and economic development if the currency in circulation were maintained or increased. Rather than penalizing such states by withholding their tax revenues, the federal government should reinvest those funds locally to maximize their impact. This would not only benefit Tamil Nadu but also contribute to the overall progress of the nation.
4. Enabling Low-Contributing States : To address disparities between richer and poorer states, the federal government should directly fund projects in tax-deficient regions. For example: 

1. Infrastructure development (roads, schools, hospitals). 
2. Social programs (healthcare, education, unemployment benefits). 
3. Disaster relief and climate resilience initiatives.

By empowering states with adequate funding, we can achieve balanced regional development and improve living standards across the country.

Focus on Local Consumption Over Exports

Conventional wisdom holds that exports drive economic growth. However, this perspective overlooks the fact that exports represent a real cost to the economy—they divert goods and services away from local consumption. Instead of prioritizing exports, we should focus on producing for domestic needs, particularly in regions with high inequality. By boosting local production and consumption, we can improve living standards and reduce deprivation.

For instance, if there is significant inequality within a state, the policy focus should shift toward increasing the consumption of the deprived population. Producing for local consumption ensures that real wealth—goods and services—is available to meet the needs of the community, rather than being exported to other regions or countries.

Preparing for Catastrophic Risks

We live in an era of unprecedented challenges: climate change, pandemics, natural disasters, and prolonged recessions. These crises disproportionately affect the most vulnerable members of society. To mitigate their impact, we must leverage the full potential of our monetary system to:

1. Achieve full employment , ensuring every individual has access to decent work and a living wage.
2. Build resilient infrastructure to withstand disasters and adapt to climate change.
3. Invest in healthcare, education, and social safety nets to protect citizens during emergencies.

The recent COVID-19 pandemic demonstrated the devastating consequences of underpreparedness. By guaranteeing full employment and robust public services, we can create a society that is better equipped to face future crises.

Ending the Fraud

The refusal to acknowledge the realities of our monetary system is not just ignorance—it is a deliberate fraud that perpetuates deprivation and inequality. By clinging to outdated narratives about fiscal responsibility, we have squandered the opportunity to eradicate poverty and achieve economic well-being for all.

It’s time to set things right. Let us embrace the truth about modern money and use it as a tool for liberation. The federal government must:

1. Recognize its unlimited capacity to spend in its own currency.
2. Prioritize full employment and equitable development.
3. Empower states by returning their tax revenues and providing additional funding where needed.
4. Focus on real resource utilization, ensuring that spending aligns with available goods and services.

Only then can we end the monumental deprivation caused by this deadly ignorant fraud and build a society where everyone thrives.

Conclusion

Our current monetary system offers unparalleled opportunities to solve the greatest challenges of our time. By understanding and leveraging its potential, we can create a world free from poverty, unemployment, and inequality. The question is not whether we can afford to act—it is whether we have the courage to do so. Let us seize this moment to rewrite the rules of economics and build a brighter future for all.

Rajendra Rasu

நடைமுறையில் உள்ள பண வெளியீடு அமைப்பு முறையில், மாநிலத்தின் நிதி ஒதுக்கல் - ஒரு மறுபரிசீலனை

வெளியிடும் பணத்தினை கொண்டு, செலவு செய்யும் ஒன்றிய அரசாங்கம், மாநிலங்களில் இருந்து வரியின் மூலம், பண நீக்கம் செய்வது, புரிதல் இல்லாத, நியாயம் அற்ற, தேவை அற்ற மக்கள் விரோத செயல்

ஒரு மாநிலத்தில் இருந்து ஒன்றிய அரசு திரட்டிய வரியை விட, குறைவாகவே அந்த மாநிலத்தில் செலவு செய்யும் பொழுது, அந்த மாநிலம் வேண்டும் நிதியினை  கொடுக்காமல் இருப்பது, பண அமைப்பு பற்றிய எந்த வித புரிதலும் இல்லாத மாபெரும் மக்கள் விரோத செயல், அநீதி. எப்படி என்பதை பார்ப்போம்.

பணமயமாக்கப் பட்ட பொருளாதாரத்தில், பண புழக்கமே வளர்ச்சி

பொருள் ஈட்டும் செயல்கள் பணத்தினை கொண்டு நடைபெறும் பொழுது, பண புழக்கம் அதற்கு இன்றியமையாததாகி விடுகிறது. பணம் புழக்கத்தில் தடை இல்லாமல், எந்த அளவு அனைவரையும் உள்ளடக்கி கைமாறி கொண்டு இருக்கிறதோ, அந்த அளவிற்கு, அதிக வேலை வாய்ப்பும், தனி நபர் வளர்ச்சியும் இருக்கும். பண புழக்கம் குறைவாக இருப்பதால் மட்டும் அல்லாமல், தற்பொழுது உள்ள பொருளாதார, சமூக கட்டமைப்பினால், பலர் அந்த புழக்கத்தின் உள்ளேயே இல்லாமல் இருக்கின்றனர். 

பணம் வெளியிடும் ஒன்றிய அரசு தவிர, மற்றவர்களுக்கு பணம் மதிப்பு மிக்கது

ஆனால், பணம் வெளியிடும் ஒன்றிய அரசிற்கு, அது, தற்பொழுது உள்ள பண வெளியீடு அமைப்பு முறையில், வெறும் காகிதமே. வேண்டும் அளவு பணம் புழக்கத்தில் இருக்கும் வரையில், அனைவருக்கும் வேலை வாய்ப்பும், முழு அளவு பொருள் ஆதார வளர்ச்சியும் அடைய முடியும். பணத்தை புழக்கத்தில் இருந்து நீக்கி விட்டால், அது வளர்ச்சியை அத்துடன் நிறுத்தி விடுகிறது, முழு வேலை வாய்ப்பும் முடியாமல் ஆகி விடுகிறது. பணம் புழக்கத்தில் ஓரளவு மட்டும் கைமாறினால், அந்த அளவிற்கே வேலை வாய்ப்பினை ஏற்படுத்தும். பணத்தை சேமிப்பதற்காக புழக்கத்தில் இருந்து நீக்குவதை தவிர்க்க முடியாது. 

பணத்தை புழக்கத்தில் விடுவது ஒன்றிய அரசின் கடமை

முழு வேலை வாய்ப்பை கொடுக்கும் வரையில் பணத்தை புழக்கத்தில்  விடுவது ஒன்றிய அரசின் கடமை. முழு வேலை வாய்ப்பே அதற்கு வரம்பு. அதிக வேலை வாய்ப்பினால் புழக்கத்தில் அதிகமாகும் பணத்தினை கொண்டு வாங்க கூடிய பொருட்களை, அந்த வேலைகளை கொண்டு உற்பத்தி செய்து கிடைக்க செய்ய வேண்டும். அதன் மூலம், பண புழக்கம் அதிகரிப்பதால் வரும் விலை ஏற்றத்தை தவிர்க்க முடியும். 

உதாரணத்திற்கு, அரசாங்கம் 1 கோடி ரூபாய் செலவு செய்கிறது என்று எடுத்துக் கொள்வோம். அந்த பணம் புழக்கத்தில் இருந்து கொண்டு இருக்கும் பொழுது, பொருள் ஈட்டும் செயல்கள் தொடர்ந்து கொண்டே இருக்கும், அதனால் குறிப்பிட்ட அளவு வேலை வாய்ப்பையும் பெற முடியும். அந்த 1 கோடி ரூபாயை யாரோ சிலர் புழக்கத்தில் இருந்து நீக்கி விட்டால், அதனால் ஏற்பட்ட பொருள் ஈட்டும் செயல்கள் அத்துடன் நின்று விடுகிறது. சேமிப்பும், திரட்டப்படும் வரியும், பணப் புழக்கத்தை பெரும் அளவு குறைத்து விடுகிறது. சேமிப்பு தவிர்க்க முடியாதது. தற்பொழுது உள்ள, பணம் வெளியிடும் அமைப்பு முறையில், ஒன்றிய அரசாங்கம் செலவிடும் பணம், வரியிலிருந்து கிடைக்கும் பணம் அல்ல.

வெளியிடும் பணத்தினை கொண்டு ஒன்றிய அரசாங்கம் செலவு செய்கிறது, வரி வசூலை வைத்து அல்ல

பணம் வெளியிடும் தனிப் பெரும் அதிகாரத்தை தன்னிடம் கொண்டுள்ள ஒன்றிய அரசாங்கம், தனது செலவினை, தான் வெளியிடும் புதிய பணத்தினை கொண்டு செய்கிறது. 

மாநில அரசாங்கத்திற்கு வரியே வருமானம்

வரி வசூல் மூலம் கிடைக்கும் நிதியே, மாநில அரசாங்கத்தின் வருமானம்; அந்த வருமானத்தை கொண்டே, மாநில அரசாங்கம் தனது செலவை செய்கிறது. திரட்டப் படும் வரியினால் குறையும் பணப்புழக்கம், பெரும் அளவில் பாதிப்பை உண்டாக்கும்.

மாநிலத்தின் வரி முழுவதும் அந்த மாநிலத்திலேயே செலவு செய்ய வேண்டும்

ஒன்றிய அரசாங்கத்தால், ஒரு மாநிலத்தில் வசூலிக்கப் படும் வரி, அந்த மாநிலத்திற்கு  முழுவதுமாக கொடுக்கப் பட்டு, பணப் புழக்கம் குறைக்க படாமல் இருந்தால், அந்த மாநிலம் மிகச் சிறந்த வளர்ச்சியை அடைந்து, நாட்டிற்கே பெரும் பயனை கொடுக்கும். குறைந்த வரி வருமானம் உள்ள மாநிலங்களுக்கு, அந்த மாநிலங்களின் நிதி தேவை அதிகமாக இருக்கும் பொழுது, ஒன்றிய அரசாங்கம், தான் வெளியிடும் புதிய பணத்தினை கொண்டு நிதி தேவையை பூர்த்தி செய்து, அந்த மாநிலங்களின் வளர்ச்சியை, வளர்ந்த மாநிலங்களின் அளவிற்கு கொண்டு வரலாம்.

நிதி மறுப்பு, பண வெளியீட்டு அமைப்பு பற்றி புரிதல் இல்லாததால் நடக்கும் அநீதி

ஆனால், வரியில் இருந்து கிடைக்கும் நிதியினை கொண்டு செலவு செய்ய வேண்டிய தேவை, ஒன்றிய அரசாங்கத்திற்கு இல்லாத பொழுது, மாநிலத்தில் திரட்டப் படும் வரியின், பெரும் பகுதியை தான் எடுத்துக் கொண்டு, அந்த மாநிலத்திற்கு வேண்டிய நிதியை மறுப்பது, புரிதல் இல்லாத, நியாயம் அற்ற, தேவை அற்ற செயல். பண வெளியீட்டு அமைப்பு பற்றி புரிதல் இல்லாததால், ஒரு மாநிலத்தில் புழக்கத்தில் இருந்து நீக்கப் பட்ட பணத்தை, அந்த மாநிலத்தில், அதுவும் பேரிடர் காலத்தில், மீண்டும் புழக்கத்தில் விட மறுப்பதை, என்னவென்று சொல்வது? 

பண வெளியீட்டு அமைப்பு புரிதல், நாட்டின் அடிப்படை தேவை

ஒரு நாட்டின் பண வெளியீட்டு அமைப்புதான், மக்களின் இடையே புழக்கத்தில் உள்ள பணம் எப்படி புழக்கத்திற்கு வருகிறது, எவ்வளவு பணம் புழக்கத்திற்கு வருகிறது, வசூலிக்கப் படும் வரியினை கொண்டுதான் அரசாங்கம் தனது செலவினை செய்ய வேண்டுமா, அல்லது வசூலிக்கப் படும் வரி, பணப் புழக்கத்தை குறைக்கும் நடவடிக்கையா போன்றவற்றை தீர்மானிக்கிறது. 

தற்பொழுது நம் நாட்டில் உள்ள பணம் வெளியிடும் முறை, சர்வதேச நாடுகளுக்குள் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட, மிதக்கும் மாற்று விகித நாணய முறையே (floating exchange rate currency system) ஆகும். 

இந்த பண வெளியீட்டு முறையில்,  
(i) வேண்டும் பொழுது, பணத்திற்கு ஈடான தங்கத்தினை கொடுக்கும் உத்தரவாதம் அரசாங்கத்திற்கு இல்லை 
(ii) பண மாற்று விகிதம், அந்நிய செலவாணி சந்தையில் மிதக்க விடப்பட்டு உள்ளது. (நிலையான பண மாற்று விகிதம் என்றால், அதனை காப்பாற்ற தங்க கையிருப்பு இருக்க வேண்டும்.) எனவே, 
(iii) எவ்வளவு பணம் வெளியிடலாம் என்பதை தங்க கையிருப்பை கொண்டு தீர்மானிப்பது இல்லை. 

நிலையான மாற்று விகித நாணய முறையான, தங்க மாற்று நாணய முறையில் உள்ளதை போல், பண வெளியீட்டிற்கு தங்க கையிருப்பை சார்ந்த வரம்பு, தற்பொழுது உள்ள முறையில் இல்லை. (As there is no commitment to convert the currency to gold on demand and no need to hold gold or $ reserves to protect fixed exchange rate, government is freed to supply currency without being limited by gold or $ reserves). 

அந்த வரம்பு இல்லாததால், ஒன்றிய அரசாங்கம் தனது செலவிற்கு தேவையான பணத்தினை வெளியிட்டு கொள்ளலாம். எனவே, அதற்கு வரி என்பது பணத்தினை புழக்கத்தில் இருந்து நீக்கும் செயலே ஆகும். 

மாநில அரசு பண உபயோக்கிப்பாளரே

பண வெளியீட்டாளர் ஆக ஒன்றிய அரசு இருக்கும் பொழுது, மாநில அரசுகள், பொது மக்களைப் போல், பண உபயோக்கிப்பாளரே. பணம் வெளியிடும் அதிகாரம் அற்ற மாநில அரசுகளின் செலவிற்கு, வருமானம் தேவை. எனவே, நடைமுறையில் உள்ள பண வெளியீடு அமைப்பு முறையில், ஒரு மாநிலத்தில் வசூலிக்கப் படும் வரி, முழுவதுமாக அந்த மாநிலத்திற்கே கொடுக்கப் பட வேண்டும். தமிழ்நாடு போன்ற மாநிலங்களில், பணப் புழக்கம் குறைக்கப் படாமல் இருக்கும் பட்சத்தில், மேலும் பல மடங்கு வளர்ச்சியை காண முடியும்.

தற்போதைய பண வெளியீட்டு அமைப்பு, பொருளாதார சுதந்திரத்தை அளிக்கிறது

தங்க கையிருப்பு சார்ந்த வரம்பு இல்லாமல், அரசாங்கம் தனது செலவிற்கு பணம் வெளியிடலாம் என்ற பெரும் பொருளாதார சுதந்திரத்தை அளிக்கும் அற்புதமான பண வெளியீட்டு அமைப்பு, நடைமுறையில் உள்ளதால், பேரழிவு காலத்தில் வாழ்ந்து கொண்டு இருக்கும் பொழுது, அதனை எதிர்கொள்ள,  அரசாங்கம் போர்கால துரிதத்தில், நாட்டினை தயார் நிலையில் வைத்து இருக்க வேண்டும். விளிம்பு நிலையில் இருப்பவர்களையே, பேரழிவுகள் பெரும் அளவில் பாதிப்பதால், அந்த நிலையிலிருந்து அவர்களை வெளியில் கொண்டு வருவது முதன்மையான தேவை ஆக உள்ளது. முழு வேலை வாய்ப்பும், அனைவருக்கும் சிறந்த வாழ்க்கை தரமுமே, அரசாங்கத்தின் கொள்கை நோக்கமாக இருக்க வேண்டும்.

தவறான புரிதல் மனித குல அழிவிற்கே வழி வகுக்கும்

பண அமைப்பினை பற்றிய முற்றிலும் தவறான புரிதலை சார்ந்து எடுக்கும் பொருளாதார கொள்கைகள், இந்த பேரிடர் காலங்களில் மனித குல அழிவிற்கே வழி வகுக்கும். எப்படிப் பட்ட பொருளாதார கொள்கைகள் மூலம் இதனை எதிர் கொள்ளலாம் என்பதை பார்ப்போம்.

அடுத்த கட்டுரையில்...

ராஜேந்திர ராசு 

Rethinking State Finances in a Fiat Currency World

When a prosperous state faces a funding shortfall, it’s absurd for the federal government to deny assistance based on a flawed grasp of modern money. The outdated view—that taxes fund spending—misses the mark in today’s fiat system.

For a state, taxes are revenue to fuel its budget. But for a federal government with the sovereign power to issue non-convertible fiat currency, spending creates money, and taxes simply pull it back out of circulation. Unlike the old gold-standard days, where currency was tied to reserves and spending relied on collected taxes, today’s federal government funds itself by issuing new money. This means taxes collected from states should stay with them to drive local growth, benefiting the whole nation. Denying states their revenue—or worse, withholding extra support—is a colossal injustice rooted in monetary misunderstanding.

The federal government can and should fund lagging states directly to lift their development, using its limitless currency-issuing power (constrained only by real resources, not finances). Why siphon state taxes only to redistribute them? Let states keep their revenue to spend locally, while the federal government steps in where needed—especially during crises like floods or pandemics.

This fiat system—floating exchange rates, no gold backing—frees us from artificial limits. The old rules of balancing budgets or capping borrowing don’t apply; the real ceiling is full employment and available goods. When spending falls short or taxes drain too much currency, economic activity stalls—just look at India’s demonetization for proof. The federal government, as the currency issuer, must spend enough to keep everyone working, ensuring money reaches every corner of a monetized economy. States, like citizens, are currency users—they need revenue to function. Handing them their full tax share is step one.

Another argument says states like Tamil Nadu get revenue from sales across the country, so they can’t claim all their taxes. But this misses the point. Exports are a real cost—goods and services sent out that could’ve served local needs. In this fiat system, where new money can be issued without gold or forex constraints, real wealth lies in optimizing trade-offs. Exporting to import makes sense, but beyond that, it drains resources that could raise local living standards, especially where consumption is unequal. The focus should be producing for state-level use, not just crediting exports to national sales.

We’re in a currency system where spending limits are tied to resources, not gold or deficits. Policymakers must wake up to this and ditch obsolete constraints. States held back by centralized tax grabs could triple their social and economic gains if freed to spend their revenue, with federal support filling gaps. The priority? Full employment, decent wages, and resilience against climate shocks or recessions—starting with the most vulnerable. Clinging to old fiscal dogmas drags us backward. It’s time to embrace what fiat money can do.

Rajendra Rasu 

Policy Response based on the present monetary standard

 

Let us see what kind of policy responses are possible.

Investment in social and productive infrastructure in all the villages creating enabling environment for rural enterprises is an urgent necessity, as it pave the way for those living on the margins to be part of the productive force with dignified and respectable wage. 

Economic objectives for a country and the interesting provisioning process

Full employment, price stability, meeting the basic needs to ensure a decent living condition for all and sustainable, environmentally sensitive development should be the economic objective for any country; if not, it is meaningless for a Government to regulate the economic and livelihood activities which otherwise would run on its own. Government's policy objectives should be these, particularly when it provisions itself with the real resources (goods & services including labour) from the non-govt sector to itself in exchange for what it issues as currency of the country. And this supply of goods and services is the Real Tax paid by non-govt sector.

Government is the price setter

The value to that currency is imparted by the Government when it spends. As Mosler puts it, the absolute value to the State currency is introduced by the Government by the prices it pays when it spends, this is the only information transmitted with regard to the absolute value of the currency and all other prices are derived by the market expressing indifference levels between buyers and sellers. This is extremely important reality. It is the Government which supplies currency to the economy, it sets the prices when it buys goods and services, so if it pays higher prices, it devalues it's currency. Government, the monopoly of currency, sets the prices when it pays.

Taxes creates unemployment by design

"Taxation is the intervention that creates unemployment by design for the further purpose of the state being able to hire those it's tax caused to be unemployed. Residual unemployment is the evidence that the tax liabilities created more unemployed than the Govt hired. The JG works to transition the unemployed back to private sector employment and optimize output" - Warren Mosler. It is extremely difficult to determine the quantum of Govt spending necessary to reverse the unemployment. Job Guarantee is the only option.

Unemployment created by tax-liability and employment generated by Govt spending may not match most of the time. Once the provisioning cycle is over, if there is unemployment, it is an evidence that the Govt spending is inadequate to reverse the unemployment created by tax-liability.

Critical role of public sector 

Private sector is the mainstay of the economy of a country and significant provider of employment. For the private sector, profit maximisation is the driving force, but for the public sector, social and strategic objective is vital. 

Important and inevitable roles of public sector are planned development to ensure economic independence to the extent possible, including building the basic infrastructure, maintenance of the infrastructure created, ensuring balanced regional growth, bridging the gaps in industrial structure, operating critical minimum capacity in essential sectors all the time at any cost, counter-balancing the monopolies, investing to attain food, energy & technology independence, keeping buffer-stock of essential commodities, playing the role of stabilizer at the time of glut and shortage and creating financial & distribution infrastructure to the benefit of each and every citizen. 

The above are the critical functions of the public sector. Both sectors are vital to the economy and mostly are complementary. Public sector should also act as counter-cyclical stabilizer, which is a critical role. Obviously, these roles cannot be driven by profit motive and the fiat monetary system suits this perfectly.

Provisioning the Govt is met by non-Govt sector

Provisioning the Govt is met by non-Govt sector - the individuals, enterprises and corporates. Private Sector plays a significant role in  the economic activities and the private sector is the major employer. 

Government regulates the economy

As the Govt controls and sets the terms of economic and livelihood activities (including how much of real resources (goods, labour and other services) is surrendered to the government sector by private in exchange for what it issues as currency, get that currency back as tax and extinguish it, how much surplus spending to incur to increase the money supply and meet the savings desire of the people, which acts as equity to the entire credit structure, that way being responsible for credit money creation) and creates unemployment by design by imposing tax-liability, it becomes incumbent on it to provide the transition job till private sector could absorb them. The provisioning structure also requires the non-Govt sector to be productive.

Public sector - the stabilizer

Private sector's utilisation of human resources expands or shrinks dependent on market condition; public sector should play counter-cyclical role, acting as employer of last resort, releasing the productive capacity of the nation at all times; Govt being the currency-issuer and price-setter, public sector can act as buffering and stabilizing anchor in any market condition; as Govt is the currency monopolist, it cannot abandon this duty to the market forces. Markets operate within the institutional structure set by the monopolist.

Government providing transitional jobs automatically increases government spending whenever jobs are lost in the private sector, and whenever the private sector expands, those under the transitional job guarantee program and the government spending will get reduced. 

Growth and well-being of all

Present fiat money system could be utilised to create comprehensive public infrastructure which could be utilised by individuals and groups to produce essentials locally; an institutional structure from the national to village level, on the lines of MGNREGA, has to be in place; complete overhaul of all the policies and frameworks is necessary to reflect the operational realities of fiat monetary system. It will lay the foundation for growth and well-being, encompassing all its citizens through out the country.

Focus should be on the calamity response also. Otherwise, at the time of calamities, we may have to halt all our economic activities and may pay an irreparable price. 

Act now....

Rajendra Rasu